عُزَيْرُ 5:3 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا3 أَ لُواْكَثِنْ سَيْ تَتّٜىٰنَيْ، ڠُومْنَنْ يَنْكِنْ ڧٜىٰتَرٜىٰنْ كُواْغِنْ يُڢِرٜىٰتِسْ دَ شٜىٰتَرْ بُواْظٜىٰنَيْ دَ أَبُواْكَنْسُ سُكَذُواْ عُرُوشَلِيمَ سُكَيِ تَمْبَيَ سُكَثٜىٰ «وَنٜىٰنٜىٰ يَبَاكُ إِظْنِ كُغِنَ وَنَّنْ غِدَا، كُكُمَ تَتَّارَ وَطَنَّنْ كَايَيَّكِ؟» Faic an caibideil |
عَثِكِنْ شٜىٰكَرَا تَبِيُ تَمُلْكٍ سَرْكِے دَرِيُسْ أَ رَانَ تَڢَرْكُواْ غَ وَتَ نَشِدَ، يَهْوٜىٰهْ يَايِ مَغَنَ دَ أَنَّبِے هَغَّيْ؞ مَغَنَرْ نَنْ دُواْمِنْ ظٜىٰرُبَّبٜىٰلْ طَنْ شٜىٰيَلْتِيٜىٰلْ ڠُومْنَنْ يَهُودَ نٜىٰ دَ كُمَ دُواْمِنْ يُواْشُوَ طَنْ يٜىٰهُواْظَدَكْ بَبَّنْ ڢِرِسْتِ؞ غَا مَغَنَرْ،