عُزَيْرُ 2:1 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا1 وَطَنَّنْ سُونٜىٰ يَوَنْ مُتَنٜىٰنْ دَ سُكَ بَرْ يَنْكِنْ ڧَسَرْ بَابِيلَ سُكَ كُواْمُواْ عُرُوشَلِيمَ دَ يَهُودَ؞ كُواْوَنّٜىٰنْسُ يَكُواْمَ ذُوَا غَرِنْسَ؞ غَمَا تُنْ لُواْكَثِنْ دَ نٜىٰبُكَدْنٜىٰزَّرْ يَݣُوشِ كَاكَنِّنْسُ ذُوَا بَوْتَا، عِيَلَنْسُ سُنْيِ تَذَمَ عَ بَابِيلَ؞ Faic an caibideil |
دُكَنْ وَطَنْدَ سُكَ كُواْمُواْ دَغَ ڧَسَرْ بَوْتَا سُكَ مِيڧَ هَدَايُ نَڧُواْنَاوَا غَ اللَّهْ نَ إِسْرَٰٓءِيلَ؞ سُكَ مِيڧَ بِجِمَيْ غُواْمَشَا بِيُ دُواْمِنْ دُكَنْ إِسْرَٰٓءِيلَ دَ رَغُنَ ثَسَعِنْ دَ شِدَ دَ یَنْ تُمَكِ سَبَعِنْ دَ بَݣَويْ؞ سُكَ كُمَ مِيڧَ هَدَايَ تَوَنْكٜىٰ ذُنُوبِ دَ بُنْسُرَيْ غُواْمَشَا بِيُ؞ عَكَ مِيڧَ دُكَنْ وَطَنَّنْ هَدَايُ نَڧُواْنَاوَا غَ يَهْوٜىٰهْ؞
نَنْ دَنَنْ سَيْ عَكَ كِرَا مَرُبُوتَنْ سَرْكِے؞ وَنَّنْ يَڢَرُ أَ رَانَرْ عَشِرِنْ دَ عُكُ غَ وَتَنْ عُكُ، وَتُواْ وَتَنْ سِوَنْ؞ مَرُبُوتَنْ سُكَ رُبُوتَ دُكَنْ أَبِنْدَ مُوارْدٜىٰكَيْ يَعُمَرْتَ غَمٜىٰدَ يَهُودَاوَا؞ عَكَ كُمَ عَيْكَ عُمَرْنِنْ ذُوَاغَ هَكِمَنْ يَنْكُنَ دَ ڠُومْنُواْنِ دَ دَتَّاوَنْ يَنْكُنَ دَغَ ڧَسَاشٜىٰ طَرِے دَ عَشِرِنْ دَ بَݣَويْ ﴿127﴾ دَغَ إِنْدِيَ ذُوَا إِتِيُواْڢِيَ؞ عَكَ جُويَا ذُوَا كُواْوَنٜىٰ يَرٜىٰ دَ حَنْيَرْ رُبُوتُنْ دَ عَكٜىٰيِنْ أَمْڢَانِ دَسُو عَكُواْوَنٜىٰ يَنْكِنْ مُلْكٍ؞ عَكَ كُمَ رُبُوتَ وَ يَهُودَاوَا أَ حَنْيَرْ رُبُوتُنْسُ دَ يَرٜىٰنْسُ؞