12 يَنْذُ ڢَا سَيْ كَتَڢِے، نِے كُوَ ذَنْبِيدَ بَاكِنْكَ، إِنْكُمَ كُواْيَ مَكَ أَبِنْدَ ذَاكَ ڢَطَا؞»
يَعَيْكِ بَاوَنْسَ مُوسَٰى، دَ هَٰرُونَ وَنْدَ يَذَاٻَا؞
كُواْيَ مِنِ إِنْيِ نُڢِنْكَ، غَمَا كَيْنٜىٰ اللَّهْ نَا؞ بَرِ رُوحُنْكَ مَيْ أَلْحٜىٰرِ يَبِے دَنِے أَ حَنْيَرْ دَتَكٜىٰ دَيْدَيْ؞
كَدَ كَذَمَ مَرَرْ غَانٜىٰوَ، كَمَرْ دُواْكِ كُواْ جَاكِ وَنْدَ دُواْلٜىٰ سَيْ دَ إِغِيَ كَاڢِنْ عَبِدَشِ، إِنْ بَهَكَبَ، بَذَيْ يِبِيَيَّبَ؞»
سَيْ اللَّهْ يَثٜىٰ «ذَنْ كَسَنْثٜىٰ تَرٜىٰدَكَيْ؞ غَا أَبِنْدَ ذَيْ ذَمَ عَلَمَ أَغَرٜىٰكَ ثٜىٰوَ نِنٜىٰ نَا عَيْكٜىٰكَ، سَعَدَّ كَڢِتَرْدَ جَمَعَرْ إِسْرَٰٓءِيلَ دَغَ ڧَسَرْ مَصَرْ، عَكَنْ وَنَّنْ بَبَّنْ تُدُ ذَاكُيِ وَ اللَّهْ سُجَّدَ؞»
عَمَّا مُوسَٰى يَثٜىٰ «إِنَ ضُواْڧُوانْكَ، يَا عُبَنْغِجِ، إِنْ كَا يَرْدَ كَنٜىٰمِ وَنِ كَعَيْكٜىٰشِ؞»
كَيْ ذَاكَيِ مَغَنَ دَشِ، كَسَا مَغَنَ عَبْكِنْسَ؞ ذَنْ كُوَ كَسَنْثٜىٰ تَرٜىٰدَكَيْ دَشِ إِنْبِدَ بَكُنَنْكُ، ذَنْ كُوَ كُواْيَ مُكُ أَبِنْدَ ذَاكُيِ؞
شِے ذَيْ ذَمَ بَاكِنْكَ، يَنَ مَغَنَ دَ مُتَنٜىٰ أَمَدَدِنْكَ؞ كَيْ كُوَ ذَاكَذَمَ كَمَرْ اللَّهْ أَغَرٜىٰشِ؞
يَمَيْدَ بَاكِنَ يَيِ كَيْڢِ كَمَرْ تَكُواْبِے، عَڧَرْڧَشِنْ إِنُوَرْ حَنُّنْسَ، يَٻُواْيٜىٰنِ؞ يَسَ نَذَمَ كَمَرْ كِبِيَرْ دَ عَكَ شِرْيَ، عَثِكِنْ غِدَنْ كِبِيَرْسَ يَٻُواْيٜىٰنِ؞
عُبَنْغِجِ يَهْوٜىٰهْ يَبَانِ هَرْشٜىٰنْ أَلْمَجِرِنْ دَ عَكَ هُواْرَرْ، دُواْمِنْ إِنْ سَنْ يَدَّ ذَنْ ڧَرْڢَڢَ مَرَرْ ڧَرْڢِے دَ مَغَنَ؞ كُواْوَثٜىٰ سَاڢِيَ يَكَنْ تَاشٜىٰنِ، يَكَنْ تَاشٜىٰنِ تَمَغَنَ عَكُنّٜىٰنَ دُواْمِنْ إِنْجِ كَمَرْ أَلْمَجِرِنْ دَ عَكَهُواْرَرْ؞
سَيْ يَهْوٜىٰهْ يَمِيڧَ حَنُّنْسَ يَتَٻَ بَاكِنَ يَثٜىٰ «غَاشِ نَسَا مَغَنَاتَ عَبَاكِنْكَ؞
سَيْ مُوسَٰى يَثٜىٰ وَجَمَعَرْ «تَهَكَ ذَاكُ سَنِ ثٜىٰوَ يَهْوٜىٰهْ نٜىٰ يَعَيْكٜىٰنِ إِنْيِ دُكَ وَطَنَّنْ أَبُبُوَنْ، كُمَ بَنِے بَنٜىٰ نَذَاٻَا إِنْيِسُ؞
دُكْ لُواْكَثِنْ دَ سُكَ كَامَكُ سُكَ كَيْكُ كُواْتُ، كَدَ كُدَامُ عَكَنْ أَبِنْدَ ذَاكُ ڢَطَا؞ كُدَيْ ڢَطِ دُكْ أَبِنْدَ يَذُواْ مُكُ أَوَنَّنْ لُواْكَثِ، دُواْمِنْ بَكُونٜىٰ كُكٜىٰ مَغَنَبَ، رُوحُ مَيْ ڟَرْكِے نٜىٰ؞
وَتَرَانَ عِيسَىٰ يَنَ أَدُّعَ أَوَنِ وُرِے؞ دَ يَغَمَ، سَيْ طَيَ دَغَ ثِكِنْ أَلْمَجِرَنْسَ يَثٜىٰ مَسَ «عُبَنْغِجِ، كَكُواْيَ مَنَ يَدَّ ذَامُيِ أَدُّعَ، كَمَرْ يَدَّ يَحْيَى يَكُواْيَ وَ أَلْمَجِرَنْسَ مَنَ؞»
عَمَّا مَيْ تَيْمَكُواْ، وَتُواْ رُوحُ مَيْ ڟَرْكِے، وَنْدَ عُبَا ذَيْ عَيْكُواْ ثِكِنْ سُونَنَ، شِينٜىٰ ذَيْ كُواْيَ مُكُ كُواْمٜىٰ، يَكُمَ تُنَ مُكُ دُكْ أَبِنْدَ نَڢَطَا مُكُ؞
نِے مَا كُيِ مِنِ أَدُّعَ، إِنْ سَامِ بَيْوَرْ يِنْ مَغَنَ بَا ڟُواْرُواْ، إِنْ سَنَرْدَ أَسِيرِنْ لَابَرِ مَيْ دَاطِے غَ مُتَنٜىٰ؞
ذَنْ عَيْكَ مُسُ دَ وَنِ أَنَّبِے كَمَرْكَ دَغَ ثِكِنْ یَنْعُوَنْسُ؞ ذَنْسَا مَغَنَاتَ عَبْكِنْسَ، ذَيْ كُوَ ڢَطَا مُسُ دُكَنْ أَبِنْدَ نَعُمَرْثٜىٰشِ؞