11 يَهْوٜىٰهْ كُوَ يَثٜىٰمَسَ «وَيَيِ بَاكِنْ طَنْ أَدَمْ؟ وَيَكٜىٰيِنْ بٜىٰبٜىٰ، كُواْ كُرْمَ، كُواْ مَيْ غَنِ، كُواْ مَكَهُواْ؟ بَنِے يَهْوٜىٰهْ بَنٜىٰ؟
ذُواْ مُسَاكٜىٰ سَوْكَ، مُدَاغُلَ يَرٜىٰنْسُ أَوُرِنْ، دُواْمِنْ كَدَ سُغَانٜىٰ مَغَنَرْ جُونَ؞»
أَݣَويْ أَبِنْدَ يَتَٻَ ڢِنْ ڧَرْڢِنْ يَهْوٜىٰهْ نٜىٰ؟ دَيْدَيْ لُواْكَثِنْدَ نَسَا، ذَنْ كُواْمُواْ وُرِنْكَ شٜىٰكَرَا مَيْ ذُوَا، كُمَ سَارَةُ ذَاتَ حَيْڢِ طَا؞»
يَهْوٜىٰهْ يَكَنْ بُوطٜىٰ إِدَانُنْ مَكَڢِ؞ يَهْوٜىٰهْ يَكَنْ طَغَ وَطَنْدَ سُكٜىٰ ڧَرْڧَشِنْ دَنِّيَ، يَهْوٜىٰهْ يَكَنْ ڧَوْنَثِ مَاسُ أَدَلْثِے؞
يَا يَهْوٜىٰهْ، بُوطٜىٰ مِنِ بَاكِ، بَاكِنَ كُوَ ذَيْ يِشٜىٰلَرْ يَبُوانْكَ؞
شِے دَ يَيِ كُنّٜىٰ، بَايَجِ نٜىٰ؟ شِ دَ يَيِ عِدُواْ، بَايَ غَنِ نٜىٰ؟
كُنّٜىٰ دُواْمِنْ جِ، عِدُواْ كُمَ دُواْمِنْ غَنِ، يَهْوٜىٰهْ نٜىٰ يَيِسُ دُكَ؞
دُواْمِنْ كَبُوطٜىٰ إِدَانُنْ دَ سُكَ مَكَنْثٜىٰ، كَسَكِ وَطَنْدَ عَكَ ڧُلّٜىٰ عَكُرْكُكُ، كَڢِتَرْدَ وَطَنْدَ سُكٜىٰ ذَمَ ثِكِنْ دُهُنْ رَامِنْ كُرْكُكُ؞
حَلِتَّرْ نَنْ تَتَٻَ بَاكِنَ دَشِ، سَيْ تَثٜىٰ، «غَاشِ، غَرْوَشِنَّنْ يَتَٻَ لٜىٰٻٜىٰنْ بَاكِنْكَ، يَنْذُ أَنْكَوَرْدَ لَيْڢِنْكَ، أَنْكُمَ غَاڢَرْتَا مَكَ ذُنُبَنْكَ؞»
سَيْ نَثٜىٰ «كَيْ، يَا عُبَنْغِجِ يَهْوٜىٰهْ! غَاشِ، نِے يَرُواْ نٜىٰ، بَنْ سَنْ يَدَّ ذَنْيِ مَغَنَبَ؞»
سَيْ يَهْوٜىٰهْ يَمِيڧَ حَنُّنْسَ يَتَٻَ بَاكِنَ يَثٜىٰ «غَاشِ نَسَا مَغَنَاتَ عَبَاكِنْكَ؞
كَاڢِنْ مُتُمِنَّنْ يَذُواْ وُرِينَ، حَنُّنْ يَهْوٜىٰهْ يَارِغَا يَاسَوْكَ عَكَيْنَ دَ يَمَّ، كُمَ يَارِغَا يَبُوطٜىٰ بَاكِنَ أَ لُواْكَثِنْ دَ مُتُمِنْ يَذُواْ دَ سَڢٜىٰ؞ بَاكِنَ يَنَ بُوطٜىٰ، بَنْ ذَمَ بٜىٰبٜىٰبَ كُمَ؞
ذَاعَ هُورَ ڧَهُوانْ يَاڧِ عَبِرْنِ حَكَ كَوَيْنٜىٰ؟ أَيْ، سَيْ مُتَنٜىٰنْ بِرْنِنْ سُنْ ڢِرْغِتَ؞ ذَاعَ غَ مَسِيڢَ عَبِرْنِ حَكَ كَوَيْنٜىٰ؟ أَيْ، سَيْ دَ حَنُّنْ يَهْوٜىٰهْ عَثِكِ؞
مَكَڢِ سُنَ سَامُنْ غَنِ، غُرَغُ سُنَ تَڢِيَ، مَاسُ ثُوتَرْ ڢَتَرْ جِكِے سُنَ سَامُنْ ڟَبْتَثٜىٰوَ كُرَمٜىٰ سُنَ جِنْ مَغَنَ، أَنَ تَادَ وَطَنْدَ سُكَ مُتُ، أَنَ كُمَبَا تَلَكَاوَا لَابَرِ مَيْ دَاطِے؞
عَمَّا غَاشِ كَا ڧِ كَيَرْدَ دَ سَڧُواْ وَنْدَ ذَاعَ ثِكَشِ أَلُواْكَثِنْسَ؞ سَبُواْدَ حَكَ، تُنْدَ كَڧِ كَيَرْدَ، بَذَاكَ ڧَارَ عِيَيِنْ مَغَنَبَ، سَيْ رَانَرْ دَ أَلْڧَوَرِنَّنْ يَا ثِكَ؞»
نَنْ تَكٜىٰ زَكَرِيَّا يَسَامِ بَاكِنْ مَغَنَ كُمَ، يَڢَارَ يَبُوانْ اللَّهْ؞
عَمَّا وَطَنْسُ كُوَ سُكَثٜىٰ «أَعَ، أَيْ، وَنَّنْ مَغَنَ بَتَمَيْ أَلْجَنِ بَثٜىٰ؞ أَشٜىٰ، أَلْجَنِ ذَيْ عِيَ بُوطٜىٰوَ مَكَهُواْ عِدُواْ؟»