ڢِتُواْوَ 39:4 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا4 عَكَيِ وَ عٜىٰڢُوادْ أَبِنْ رَاتَيَ تَكُواْوَثٜىٰ كَڢَطَ، وَطَنْدَ عَكَ حَطَسُ أَغٜىٰڢٜىٰنْ عٜىٰڢُوادْ نَسَمَ دُواْمِنْ أَ عِيَ طَوْرَ شِ؞ Faic an caibideil |
أَبِنْ طَمَرَ مَيْ أَدُوانْ ڠُونِنْ طِنْكِ، عَكَيِشِ دَ إِرِنْ طِنْكِ نَ عٜىٰڢُوادْ دَ ظَرٜىٰنْ سَاڧَ إِرِنْ نَ عٜىٰڢُوادْ، وَتُواْ ظَرٜىٰنْ سَاڧَ نَظِينَارِيَ دَ نَمَيْ كَلَرْ ضُوً بُلَ دَ مَيْ كَلَرْ جَرْ غَرُورَا دَ مَيْ كَلَرْ جَا دَ كُمَ ظَرٜىٰنْ لِيلِنْ مَيْݣَوْ، بِسَغَ يَدَّ يَهْوٜىٰهْ يَعُمَرْثِ مُوسَٰى؞