ڢِتُواْوَ 39:1 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا1 دَغَ ظَرٜىٰنْ سَاڧَ مَيْ كَلَرْ ضُوً بُلَ دَ مَيْ كَلَرْ جَرْ غَرُورَا دَ مَيْ كَلَرْ جَ، عَكَيِ رِيغُنَ مَاسُ أَدُوانْ سَاڧَ نَهَنُّ دُواْمِنْ يِنْ حِدِمَ أَ وُرِے مَيْ ڟَرْكِے؞ عَكَيِ رِيغُنَ مَاسُ ڟَرْكِے دُواْمِنْ هَٰرُونَ، بِسَغَ يَدَّ يَهْوٜىٰهْ يَعُمَرْثِ مُوسَٰى؞ Faic an caibideil |
«غَمٜىٰ دَ تٜىٰنْتِنْ كَسَنْثٜىٰوَرْ يَهْوٜىٰهْ كَنْسَ، ذَاكَيِشِ دَ لَبُلٜىٰ غُواْمَ نَظَرٜىٰنْ لِيلِنْ مَيْݣَوْ دَ نَظَرٜىٰنْ سَاڧَ مَيْ كَلَرْ ضُوً بُلَ دَ مَيْ كَلَرْ جَرْ غَرُورَا دَ كُمَ مَيْ كَلَرْ جَ؞ وَطَنَّنْ لَبُلٜىٰ ذَاعَيِ مُسُ أَدُوانْ ذَانِ ذَانِ نَحَلِتُّو مَاسُ ڢِكَڢِكَيْ، عَيْكِنْ ڠُونِ؞