ڢِتُواْوَ 32:6 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا6 وَشٜىٰغَرِ سَيْ مُتَنٜىٰنْ سُكَتَاشِ دَ سَسَّڢٜىٰ، سُكَ مِيڧَ هَدَايُ نَڧُواْنَاوَا دَ نَڠَرَنْ زُمُنْثِ؞ بَايَنْ وَنَّنْ سُكَ ذَوْنَ سُكَثِ سُكَشَا حَرْ سُكَ شِغَ ضَوَ؞ Faic an caibideil |
ذَنْ مَيْدَ بُكُكُوَنْكُ سُذَمَ أَبِنْ بَڧِنْ ثِكِ؞ دُكَنْ وَاڧُواْڧِنْكُ ذَاسُ ذَمَ وَاڧُواْڧِنْ كُوكَنْ مُتُوَ؞ ذَنْسَا ڟُمُّواْكِ سُذَمَ رِيغُنَنْكُ، إِنْمَيْدَ كَوُنَنْكُ كَمَرْ نَ عُنْغُلُ؞ ذَاكُيِ كُوكَا كَمَرْ إِيَايٜىٰنْ دَ سُكَ رَسَ طَنْسُ طَيَ تَكْ؞ عَڧَرْشٜىٰ، رَانَرْ ذَاتَ ذَمَ دَ طَاثِ ڨُورَيْ!»