ڢِتُواْوَ 32:5 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا5 دَ هَٰرُونَ يَغَ حَكَ، سَيْ يَغِنَ بَغَدٜىٰ أَغَبَنْ طَنْ بِجِمِنْ، يَيِ شٜىٰلَ يَثٜىٰ «غُواْبٜىٰ ذَاعَيِ بِكٍ سُجَّدَ غَ يَهْوٜىٰهْ؞» Faic an caibideil |
سَيْ سُكَ بَادَ دُواْكَا عَيِ شٜىٰلَ أَدُكَنْ إِسْرَٰٓءِيلَ دَغَ يَنْكِنْ بٜىٰيٜىٰرْشٜىٰبَ عَكُدُ ذُوَا يَنْكِنْ ذُرِيَرْ دَنْ عَ أَرٜىٰوَ؞ عَكَثٜىٰ وَمُتَنٜىٰ سُذُواْ عُرُوشَلِيمَ سُيِ بِكٍ ڧٜىٰتَرٜىٰوَ نَ يَهْوٜىٰهْ اللَّهْ نَ إِسْرَٰٓءِيلَ؞ غَمَا أَنْطَوْكِ دُواْغُوانْ لُواْكَثِ بَسُيِ بِكٍ ڧٜىٰتَرٜىٰوَ دَ جَمَعَ مَيْ يَوَ كَمَرْ يَدَّ عَكَ عُمَرْتَ أَ كُواْيَرْوَرْ مُوسَٰى بَ؞