ڢِتُواْوَ 32:4 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا4 هَٰرُونَ كُوَ يَكَرْٻِ ذُواْبَّنْ ظِينَارِيَ دَغَ حَنُّنْسُ، يَنَرْكَرْ دَسُو يَيِ ظُبِے نَصِڢَّرْ طَنْ بِجِمِ دَشِ؞ دَ مُتَنٜىٰ سُكَ غَنِ، سُكَتَادَ مُرْيَ سُكَثٜىٰ «يَا إِسْرَٰٓءِيلَ، وَنَّنْ شِينٜىٰ اللَّهْ وَنْدَ يَڢِتَرْ دَكُو دَغَ ڧَسَرْ مَصَرْ!» Faic an caibideil |
يٜىٰرُواْبُواْوَمْ يَكُمَ كَڢَ بِكٍ أَدِّينِ أَ رَانَ تَغُواْمَشَا بِيَرْ نَوَتَنْ تَݣُوسْ دَيْدَيْ كَمَرْ بِكٍ أَدِّينِنْ دَ عَكٜىٰيِ أَ يَهُودَ؞ عَكَنْ بَغَدٜىٰنْ دَيَكٜىٰ أَ بٜىٰتٜىٰلْ، يٜىٰرُواْبُواْوَمْ يَمِيڧَ هَدَايُ غَ صِڢُّواْڢِنْ یَنْ بِجِمَيْ نَظِينَارِيَرْ نَنْ دَ يَيِ؞ أَ بٜىٰتٜىٰلْ كُمَ يَنَطَ ڢِرِسْتُواْثِے نَوَطَنْسُ وُرَارٜىٰنْ سُجَّدَ، وَطَنْدَ يَغِغِّنَ؞