ڢِتُواْوَ 26:2 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا2 كُواْوَنٜىٰ لَبُلٜىٰ ڟَوُانْسَ ذَيْ كَيْ ڧَڢَا أَرْبَعِنْ دَ بِيُ، ڢَاطِنْسَ كُمَ ذَيْ كَيْ ڧَڢَا شِدَ؞ دُكَنْ لَبُلٜىٰنَّنْ غُواْمَ غِرْمَنْسُ ذَيْ كَسَنْثٜىٰ دَيْدَيْ؞ Faic an caibideil |
«غَمٜىٰ دَ تٜىٰنْتِنْ كَسَنْثٜىٰوَرْ يَهْوٜىٰهْ كَنْسَ، ذَاكَيِشِ دَ لَبُلٜىٰ غُواْمَ نَظَرٜىٰنْ لِيلِنْ مَيْݣَوْ دَ نَظَرٜىٰنْ سَاڧَ مَيْ كَلَرْ ضُوً بُلَ دَ مَيْ كَلَرْ جَرْ غَرُورَا دَ كُمَ مَيْ كَلَرْ جَ؞ وَطَنَّنْ لَبُلٜىٰ ذَاعَيِ مُسُ أَدُوانْ ذَانِ ذَانِ نَحَلِتُّو مَاسُ ڢِكَڢِكَيْ، عَيْكِنْ ڠُونِ؞