ڢِتُواْوَ 24:2 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا2 مُوسَٰى، كَيْ كَطَيْ نٜىٰ ذَاكَيِ كُسَدَنِے يَهْوٜىٰهْ؞ سَوْرَنْ كُوَ بَذَاسُذُواْ كُسَبَ؞ كُواْ كَطَنْ كَدَ جَمَعَ سُهَوْرُواْ كَنْ بَبَّنْ تُدُنْ؞» Faic an caibideil |
كَمَرْ يَدَّ ذَاكِ يَكَنْ ٻُلُّواْ دَغَ ثِكِنْ كُرْمِ نَبَاكِنْ كُواْغِنْ يُواْدَنْ يَكُمَ كُواْرِ غَرْكٜىٰنْ تُمَكِ دَغَ ڢِيلِنْ كِيوُاْ، حَكَ ذَنْ كُواْرِ عٜىٰدُوامْ ڢَرَتْ طَيَ دَغَ ڧَسَرْتَ؞ شُوغَبَنْدَ ذَنْ ذَاٻَا، شِے ذَيْ يِمُلْكِنْتَ؞ غَمَا وَنٜىٰنٜىٰ كَمَرْنِ؟ وَ كُمَ ذَيْ عِيَيِنْ ڧَارَتَ؟ إِنَا مَكِيَايِنْ دَ ذَيْ عِيَ ڟَيَاوَا يَيِ غَابَادَنِے؟