ڢِتُواْوَ 22:6 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا6 «عِدَنْ وَنِ يَتَاشِ يَڧُواْنٜىٰ غُواْنَرْسَ، سَيْ وُتَرْ تَڢِے ڧَرْڢِنْسَ تَشِغَ ثِكِنْ غُواْنَرْ وَنِ حَرْ تَثِنْيٜىٰ مَسَ حَڟِنْدَ يَتَتَّارَ كُواْ حَڟِنْ دَيَكٜىٰ أَڟَيٜىٰ، كُواْ غُواْنَرْ، وَنْدَ يَسَا وُتَرْ دُواْلٜىٰنٜىٰ يَمَيْدَ ثِكَكّٜىٰنْ أَبِنْدَ عَكَ يَنْكَ مَسَ؞ Faic an caibideil |
«عِدَنْ ضِكِثِ يَشِغَ ڟَكَانِنْ مُتُمْ بِيُ عَكَنْ وَنِ أَبِنْدَ بَعَتَبَّتَرْ دَ مَيْشِيبَ، كُواْ عَكَنْ بِجِمِ، كُواْ جَاكِ، كُواْ تُنْكِيَ، كُواْ رِغَا، كُواْ كُواْوَنٜىٰ أَبِنْدَ يَٻَتَ، سَيْ سُو بِيُ طِنْ سُذُواْ غَبَنْ اللَّهْ؞ وَنْدَ اللَّهْ يَثٜىٰ شِينٜىٰ مَيْ لَيْڢِے، سَيْ يَمَيَرْوَ طَيَنْ حَرْ سَوْ بِيُ؞