ڢِتُواْوَ 22:3 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا3 عَمَّا عِدَنْ عَكَ بُغِ ٻَرَوُانْ حَرْ يَمُتُ بَايَنْ رَانَ تَڢِتُواْ، وَنْدَ يَبُغٜىٰ شِينٜىٰ ذَاعَ نٜىٰمِ أَلْحَكِنْ جِنِنْ ٻَرَوُاْ أَ حَنُّنْسَ؞ «ٻَرَوُانْ دَ عَكَ كَامَ شِ دَ أَبِنْدَ يَسَاتَا، دُواْلٜىٰنٜىٰ يَمَيَرْدَ ثِكَكّٜىٰنْ أَبِنْدَ عَكَ يَنْكَ مَسَ؞ عِدَنْ كُمَ بَ شِ دَ أَبِنْ مَيَرْوَ، سَيْ أَ سَيَرْ دَشِ بَاوَ أَ مَيْدَ أَبِنْدَ يَسَاتَا؞ Faic an caibideil |
إِنْجِ يَهْوٜىٰهْ، «عِدَنْ كُنَ ڟَمَّنِ نَا كُواْرِ مُتَنٜىٰنَ كَمَرْ يَدَّ مُتُمْ يَكَنْ سَكِ مَاتَرْسَ، تُواْ، إِنَا تَكَرْدَرْ سَكِنْ عَوْرٜىٰنْدَ نَبَاتَ؟ عِدَنْ كُنَ ڟَمَّنِ نَا سَيَرْ دَكُو یَیَنَ غَ مَيْبِنَ بَاشِ، تُواْ، إِنَا يَكٜىٰ؟ أَعَ، كُنْ تَڢِے بَوْتَا سَبُواْدَ لَيْڢُواْڢِنْكُنٜىٰ، سَبُواْدَ ذُنُبَنْكُ نَغَنْغَنْثِنٜىٰ أَنْكَوَرْدَ مَامَرْكُ؞
دُواْمِنْ حَكَنٜىٰ يَهْوٜىٰهْ يَيِ ڢُشِے مَيْ ذَاڢِ دَ مُتَنٜىٰنْ إِسْرَٰٓءِيلَ، يَبَاشٜىٰسُ أَ حَنُّنْ مَاسُ ڨُوثٜىٰ كَايَنْسُ دَ عَبِنْثِنْسُ؞ يَهْوٜىٰهْ يَسَا أَبُواْكَنْ غَابَنْدَ سُكٜىٰ كٜىٰوَيٜىٰ دَسُو سُكَشَا ڧَرْڢِنْسُ؞ مُتَنٜىٰنْ إِسْرَٰٓءِيلَ كُوَ بَسُ عِيَ كَارٜىٰ كَنْسُ دَغَ أَبُواْكَنْ غَابَنْسُ بَ كُمَ؞