12 «دُكْ وَنْدَ يَبُغِ وَنِ دَ ڧَرْڢِے حَرْ يَمُتُ، شِے مَا دُواْلٜىٰ عَكَشٜىٰشِ؞
غَمٜىٰ دَ جِنِنْكُ وَنْدَ شِينٜىٰ رَنْكُ، لَلَّيْ ذَنْبُڧَثِ أَلْحَكِنْسَ دَغَ حَنُّنْ وَنْدَ يَظُبْ دَشِ؞ دَغَ كُواْوَنٜىٰ دَبَّ ذَنْ بُڧَاثِ أَلْحَكِنْ ظُبْدَ جِنِنْكُ، حَكَمَا دَغَ یَنْ أَدَمْ؞ ذَنْ بُڧَاثِ أَلْحَكِنْ ظُبْدَ جِنِنْ طَنْ أَدَمْ عَكَنْ كُواْوَنٜىٰ طَنْ أَدَمْ؞
«دُكْ وَنْدَ يَا ظُبْدَ جِنِنْ طَنْ أَدَمْ، تَهَنُّنْ طَنْ أَدَمْ ذَاعَ ظُبْدَ جِنِنْسَ؞ غَمَا ثِكِنْ صِڢَّرْ اللَّهْ، اللَّهْ يَيِ طَنْ أَدَمْ؞
دَاوُدَ يَثٜىٰ وَ نَتَنْ «نَايِ وَ يَهْوٜىٰهْ ذُنُوبِ؞» نَتَنْ يَأَمْسَمَسَ يَثٜىٰ «يَنْذُ يَهْوٜىٰهْ يَاغَاڢَرْتَا مَكَ ذُنُوبِ، بَذَاكَ مُتُبَ؞
«بَذَاكَيِ كِسَنْ كَيْبَ؞
عِدَنْ كُوَ يَكَاسَ تَنَدَ مَتَ وَطَنَّنْ أَبُبُوَ عُكُ، ذَاتَ ڢِتَ بَاتَرٜىٰدَ بِيَنْ كُواْمٜىٰبَ؞»
«دُكْ وَنْدَ يَكَشٜىٰ مُتُمْ، شِے مَا ذَاعَ كَشٜىٰشِ؞
سَيْ عِيسَىٰ يَثٜىٰ مَسَ «مَيْ دَ تَكُواْبِنْكَ، غَمَا دُكْ وَنْدَ يَطَوْكِ تَكُواْبِے، تَكُواْبِے نٜىٰ ذَيْ كَشٜىٰشِ؞
« ‹لَعَنَنّٜىٰ نٜىٰ مُتُمِنْدَ يَكَشٜىٰ مَڨُوبْثِنْسَ عَٻُواْيٜىٰ؞› «سَيْ دُكَنْ جَمَعَ سُأَمْسَ سُثٜىٰ، ‹أَمِينْ!›