ڢِتُواْوَ 20:2 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا2 «نِنٜىٰ يَهْوٜىٰهْ اللَّهْ نْكُ، وَنْدَ يَڢِتَرْ دَكُو دَغَ ڧَسَرْ مَصَرْ دَغَ غِدَنْ بَوْتَا؞ Faic an caibideil |
سَبُواْدَ حَكَ يَهْوٜىٰهْ اللَّهْ نْسَ يَبَاشٜىٰشِ أَ حَنُّنْ سَرْكِنْ سُورِيَ؞ سُرِيَاوَا سُكَثِ شِ دَ يَاڧِ، عَكَ ݣُوشِ مُتَنٜىٰنْسَ دَيَوَ ذُوَا دِمَشْڧُ؞ يَهْوٜىٰهْ يَا كُمَ بَاشٜىٰشِ أَ حَنُّنْ سَرْكِے ڢٜىٰكَ نَ إِسْرَٰٓءِيلَ، إِسْرَٰٓءِيلَاوَا كُوَ سُكَ كَشٜىٰ سُواْجُواْجِنْ يَهُودَ دَيَوَ؞
يَهْوٜىٰهْ يَثٜىٰ «عِدَنْ ذَاكُ كَسَ كُنّٜىٰ غَ مَغَنَاتَ، نِے دَ نَكٜىٰ يَهْوٜىٰهْ اللَّهْ نْكُ، كُكُمَيِ أَبِنْدَ يَكٜىٰ دَيْدَيْ أَعِدُواْنَ، كُيِ بِيَيَّ دَ عُمَرْنَيْنَ، كُكِيَايٜىٰ ڧَٰعِدُواْدِنَ، نِے كُمَ بَذَنْ عَيْكَ مُكُ دَ ثُوتُتُّكَنْدَ نَعَيْكَ وَ مَصَرَاوَا بَ؞ غَمَا نِنٜىٰ يَهْوٜىٰهْ مَيْ وَرْكَرْ دَكُو؞»