11 يَهْوٜىٰهْ كُوَ يَثٜىٰ وَ مُوسَٰى،
يَايِنْ دَ هَٰرُونَ يَكٜىٰيِ وَدُكَنْ جَمَعَرْ إِسْرَٰٓءِيلَ مَغَنَ، سُكَ جُويَا سُكَ ڢُسْكَنْثِ دَاجِ، بَا لَابَرِ سَيْ سُكَغَ حَصْكٜىٰنْ طَوْكَكَرْ يَهْوٜىٰهْ يَنَ بَيَّنَ عَثِكِنْ ڧُنْشِنْ غِرْغِجٜىٰنْ؞
«نَاجِ غُنَغُنِنْ إِسْرَٰٓءِيلَاوَا؞ يَنْذُ كَثٜىٰمُسُ، ‹دَيَمَّ ذَاكُثِ نَامَ دَ سَڢٜىٰ كُمَ ذَاكُثِ عَبِنْثِ كُڧُواْشِ؞ سَعَنً ذَاكُ سَنِ ثٜىٰوَ نِنٜىٰ يَهْوٜىٰهْ اللَّهْ نْكُ؞› »