4 كٜىٰكُنَنْ دُواْكِنْ ڢِرْعَوْنَ دَ سُواْجُواْجِنْسَ، يَا جٜىٰڢَرْ دَسُو ثِكِنْ تٜىٰكُ؞ ذَاٻَٻُّنْ شُوغَبَنِّنْ ڢِرْعَوْنَ، يَا نُڟَرْ دَسُو أَ تٜىٰكُنْ ثِيَوَرْ إِوَ؞
كَيْ ڢَا أَبِنْ ڟُواْرُواْ نٜىٰ! وَ ذَيْ عِيَ ڟَيَاوَا أَغَبَنْكَ يَايِنْ دَ ڢُشِنْكَ يَكُنَّ؟
مَرْيَمُ تَبِدَسُ ثِكِنْ وَاڧَا تَنَ ثٜىٰوَ «رٜىٰرَ وَاڧَا غَ يَهْوٜىٰهْ، غَمَا يَاثِ نَصَرَا مَيْغِرْمَ ڨُورَيْ؞ دُواْكِ دَ مَيْ هَوَنْسَ يَا جٜىٰڢَرْ ثِكِنْ تٜىٰكُ؞»
دَ كٜىٰ نَڢَرْڢَسَ دُواْكِ دَ مَيْ هَوَنْسَ، دَكٜىٰ نَڢَرْڢَسَ كٜىٰكٜىٰنْ دُواْكِ دَ مَيْ هَوَنْسَ؞