3 تَهَكَ ڢِرْعَوْنَ ذَيْ يِتُنَانِ يَثٜىٰ، ‹أَهَ، غَا إِسْرَٰٓءِيلَاوَا سُنَ تَڢِيَ بَرْكَتَيْ عَثِكِنْ ڧَسَرْ؞ دَاجِنْ يَا رِڧٜىٰسُ!›
كَيْ كَا سَنْ ذَمَنَ دَ تَاشِنَ، كَا غَانٜىٰ دَ تُنَانِنَ تُنْدَغَ نٜىٰسَ؞
كَاڢِنْ مَا كَلْمَ تَڢِتَ دَغَ بَاكِنَ، يَا يَهْوٜىٰهْ، كَارِغَا كَا سَنِ كَكَڢْ؞
دَ يَوَ سُنَ مَغَنَ عَكَيْنَ ثٜىٰوَ «اللَّهْ بَذَيْ تَٻَ تَيْمَكُوانْسَبَ!»
سُنَ ثٜىٰوَ «اللَّهْ يَمَنْتَادَشِ، بَرِ مُبِيشِ أَغُجٜىٰ مُكَامَ شِ، غَمَا بَابُ مَيْ كُٻُتَرْ دَشِ؞»
«كَڢَطَا وَ إِسْرَٰٓءِيلَاوَا سُجُويَا سُيِ ذَنْغُواْ أَغَبَنْ غَرِنْ ڢِ هَهِرُواتْ كُسَدَ غَرِنْ بَعَلْ ظٜىٰڢُوانْ؞ وَنَّنْ وُرِے يَنَ ڟَكَانِنْ غَرِنْ مِغْدُوالْ دَ كُمَ تٜىٰكُنْ؞
ذَنْ تَوْرَرَ ذُوثِيَارْ ڢِرْعَوْنَ دُواْمِنْ يَبِيسُ، كُمَ نَصَرَاتَ عَكَنْ سَرْكِے ڢِرْعَوْنَ دَ دُكَنْ ڧُنْغِيَرْ سُواْجُواْجِنْسَ ذَاتَ كَٰوُاْ مِنِ طَوْكَكَ؞ تَهَكَ مَصَرَاوَا ذَاسُسَنِ ثٜىٰوَ نِنٜىٰ يَهْوٜىٰهْ!» إِسْرَٰٓءِيلَاوَا كُوَ سُكَيِ أَبِنْدَ عَكَ ڢَطَا مُسُ؞
« ‹إِنْجِنِ عُبَنْغِجِ يَهْوٜىٰهْ، بَكَيْنٜىٰ وَنْدَ نَيِ مَغَنَ عَكَنْكَ أَ زَامَانِنْ دَا تَبَاكِنْ بَايِنَ أَنَّبَاوَنْ إِسْرَٰٓءِيلَ بَ؟ شٜىٰكَرَا دَ شٜىٰكَرُ سُكَنْيِ أَنَّبْثِ ثٜىٰوَ ذَنْ كَٰوُاْكَ، كَيَاڧِ جَمَعَتَ؞
سُنْ تَارُ دُواْمِنْ سُأَيْكَتَ دُكْ أَبِنْدَ كَڧَدَّرَ ذَيْ ڢَرُ، بِسَغَ إِيكُوانْكَ دَ نُڢِنْكَ؞
سَعَدَّ وَهَلُواْلِ دَ مَسِيڢَ مَاسُيَوَ سُكَ ڢَاطُواْ مُسُ، وَنَّنْ وَاڧَا ذَاتَ ذَمَ شَيْدَ عَكَنْسُ، دُواْمِنْ بَذَاتَ ٻَثٜىٰ دَغَ بَاكِنْ ذُرِيَرْسُبَ؞ غَمَا نَاسَنْ تُنَانِنْسُ عَكَنْ أَبِنْدَ سُكٜىٰ عِيَيِ تُنْ كَاڢِنْ إِنْكَٰوُاْسُ ثِكِنْ ڧَسَرْدَ نَيِ مُسُ أَلْڧَوَرِ دَ ضَنْڟُوَا؞»
لَابَرِنْ يَبَظُو أَ غَاظَ ثٜىٰوَ أَيْ، شَمْشُونَ يأَنَانً؞ سَيْ مُتَنٜىٰنْ غَاظَ سُكَ كٜىٰوَيٜىٰ وُرِنْ، سُكَيِ تَجِرَنْسَ دُكَنْ دَرٜىٰ عَبَاكِنْ ڧُواْڢَرْ بِرْنِنْ؞ سُكَيِ شِضُ دُكَنْ دَرٜىٰ سُنَثٜىٰ وَجُونَنْسُ «ذَامُ جِرَا حَرْ وَايٜىٰوَرْ غَرِ، سَعَنً ذَامُ كَشٜىٰشِ؞»
كُجٜىٰ كُسَنْ دَيْدَيْ وُرَارٜىٰنْ دَيَكٜىٰ ٻُيَ، سَيْ كُكُواْمُواْ مِنِ دَ تَبَّتَاثّٜىٰنْ لَابَرِ؞ سَعَنً ذَنْبِيكُ؞ عِدَنْ كُوَ يَنَ عَيَنْكِنْ، ذَنْ نٜىٰمٜىٰشِ كُواْعِنَ، كُواْ دَمَا وَنَّنْ ذَيْ بُڧَاثٜىٰنِ إِنْبِے دُكَنْ غِدَاجٜىٰنْ يَهُودَ؞»
سَيْ طَالُوتَ يَسَامِ لَابَرِ ثٜىٰوَ دَاوُدَ يَتَڢِے كَيْلَ؞ دَيَجِ حَكَ سَيْيَثٜىٰ «يَوَّ! اللَّهْ يَسَا شِ أَ هَنُّونَ؞ يَيِ وَكَنْسَ تَرْكُواْ دَ يَشِغَ بِرْنِنْ دَ عَكَ كٜىٰوَيٜىٰ دَ كَتَنْغَ، عَكَ كُمَ ڟَرٜىٰشِ دَ ڧُواْڢُواْڢِنْ دَ عَكَنْ كُلّٜىٰ دَ سَنْدُنَنْ ڧَرْڢٜىٰ؞»