«دُكَنْ دَتَّاوَنْ سَرْكِے دَ مُتَنٜىٰنْ ڧَسَرْ نَنْ سُنْ سَنْ ثٜىٰوَ عِدَنْ وَنِ يَتَڢِے وُرِنْ سَرْكِے أَ ذَوْرٜىٰ نَثِكِ بَاتَرٜىٰدَ سَرْكِے يَكِرَا شِيبَ، دُواْكَا تَثٜىٰ عَكَشٜىٰ مُتُمِنْ؞ حَنْيَ طَيَ كَطَيْ دَ وَنَّنْ بَذَيْ ڢَرُبَ عِتَثٜىٰ إِنْ سَرْكِے يَمِيڧَوَ مُتُمِنْ سَنْدَنْ ظِينَارِيَ نَمُلْكِ دُواْمِنْ يَرَايُ؞ غَاشِ يَوْ ݣُونَ تَلَاتِنْ كٜىٰنَنْ سَرْكِے بَيْ كِرَنِ إِنْجٜىٰ وُرِنْسَبَ؞»