عٜىٰسْتَا 5:2 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا2 سَعَدَّ يَغَ سَرَوْنِيَ عٜىٰسْتَا تَنَ ڟَيٜىٰ أَڟَكِيَرْ ذَوْرٜىٰ نَثِكِ نَغِدَنْ سَرْكِے، سَيْ يَمِيڧَ مَتَ سَنْدَنْ ظِينَارِيَ نَمُلْكِ دَيَكٜىٰ أَ حَنُّنْسَ، غَمَا تَا سَامِ ڢَضٍ جِنِ دَغَ غَرٜىٰشِ؞ سَيْ عٜىٰسْتَا تَمَاڟَ كُسَ تَتَٻَ كَنْ سَنْدَنْ مُلْكٍ؞ Faic an caibideil |
عٜىٰسْتَا كُوَ تَا غَمْشِ هٜىٰغَيْ سُواْسَيْ، تَكُمَ سَامِ أَلْحٜىٰرِ دَغَ غَرٜىٰشِ؞ بَيْ ٻَاتَ لُواْكَثِ بَ، يَابَاتَ كَايَنْ ڠَرَنْ جِكِے دَ كُمَ عَبِنْثِنْ دَ عَكَ شِرْيَ مُسَمَّنْ دُواْمِنْتَ؞ هٜىٰغَيْ كُوَ يَبَاتَ وُرِے مَڢِے ݣَوْ عَثِكِنْ غِدَنْ دَ عَكٜىٰ أَجِيٜىٰ مَتَنْ سَرْكِے؞ يَكُوَسَا یَنْ مَاتَا بَݣَويْ وَطَنْدَ عَكَ ذَاٻَا دَغَ غِدَنْ سَرْكِے دُواْمِنْ سُيِ مَتَ حِدِمَ؞
«دُكَنْ دَتَّاوَنْ سَرْكِے دَ مُتَنٜىٰنْ ڧَسَرْ نَنْ سُنْ سَنْ ثٜىٰوَ عِدَنْ وَنِ يَتَڢِے وُرِنْ سَرْكِے أَ ذَوْرٜىٰ نَثِكِ بَاتَرٜىٰدَ سَرْكِے يَكِرَا شِيبَ، دُواْكَا تَثٜىٰ عَكَشٜىٰ مُتُمِنْ؞ حَنْيَ طَيَ كَطَيْ دَ وَنَّنْ بَذَيْ ڢَرُبَ عِتَثٜىٰ إِنْ سَرْكِے يَمِيڧَوَ مُتُمِنْ سَنْدَنْ ظِينَارِيَ نَمُلْكِ دُواْمِنْ يَرَايُ؞ غَاشِ يَوْ ݣُونَ تَلَاتِنْ كٜىٰنَنْ سَرْكِے بَيْ كِرَنِ إِنْجٜىٰ وُرِنْسَبَ؞»