عٜىٰسْتَا 3:1 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا1 بَايَنْ وَطَنَّنْ أَبُبُوَ سَرْكِے أَهَسُرُسْ يَطَوْكَكَ هَامَٰنَ طَنْ هَمّٜىٰدَتَ مُتُمِنْ ذُرِيَرْ أَغَغْ؞ يَطَغَ شِ، يَسَا شِ أَمَڟَيِنْ دَيَكٜىٰ بِسَ دُكَنْ سَوْرَنْ مَنْيَنْ مُتَنٜىٰنْسَ؞ Faic an caibideil |
سُونَيٜىٰنْ وَطَنَّنْ دَسُكٜىٰ كُسَدَ سَرْكِے سُونٜىٰ كَرْشٜىٰنَ دَ شٜىٰتَرْ دَ أَدْمَتَ دَ تَرْشِشْ دَ مٜىٰرٜىٰسْ دَ مَرْسٜىٰنَ دَ مٜىٰمُكَنْ؞ سُونٜىٰ مَنْيَنْ مُتَنٜىٰ بَݣَويْ دَغَ ڢَٰشِيَ دَ مٜىٰدِيَ، وَطَنْدَ سُكٜىٰ دَ یَنْثِ نَمُسَمَّنْ نَغَنِنْ سَرْكِے؞ سُنَ رِڧٜىٰ دَ مَڟَيِ نَڢَرْكُواْ عَثِكِنْ مُلْكِنْسَ؞