عٜىٰسْتَا 2:6 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا6 عِيَلِنْ مُوارْدٜىٰكَيْ سُنَ ثِكِنْ مُتَنٜىٰنْ دَ عَكَ ݣُوشٜىٰ دَغَ عُرُوشَلِيمَ سَعَدَّ سَرْكِے نٜىٰبُكَدْنٜىٰزَّرْ نَڧَسَرْ بَابِيلَ يَݣُوشٜىٰ سَرْكِے يٜىٰهُواْيَكِنْ نَڧَسَرْ يَهُودَ، ذُوَا بَوْتَا؞ Faic an caibideil |
سَرْكِے نٜىٰبُكَدْنٜىٰزَّرْ نَ بَابِيلَ يَكَامَ سَرْكِے يٜىٰكُواْنِيَ طَنْ يٜىٰهُواْيَكِمْ نَ يَهُودَ، تَرٜىٰدَ دَتَّاوَنْسَ دَ دُكَنْ مَاسُ سَنَعَرْ حَنُّ دَ مَاسُ عَيْكِنْ ڧَرْڢٜىٰ نَ يَهُودَ؞ يَݣُوشٜىٰسُ دُكَ دَغَ عُرُوشَلِيمَ يَكَيْسُ بَوْتَا عَ بَابِيلَ؞ بَايَنْ وَنَّنْ يَهْوٜىٰهْ يَا نُونَ مِنِ رُعُيَ نَݣُونْدُواْ بِيُ نَٻَوْرٜىٰ وَطَنْدَ عَكَ أَجِيٜىٰ أَغَبَنْ يَهْوٜىٰهْ أَ هَيْكَلِ؞