أَڢِسَاوَا 6:6 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا6 كَدَ كُيِ بِيَيَّ تَغَنِنْ عِدُواْ، كَمَرْ وَطَنْدَ سُكٜىٰ نٜىٰمَنْ يَبُواْ دَغَ وُرِنْ مُتَنٜىٰ، عَمَّا دَيَكٜىٰ كُو بَايِنْ أَلْمَسِيحُ نٜىٰ، كُعَيْكَتَ أَبِنْدَ اللَّهْ يَكٜىٰسُواْ دَ ذُوثِيَا طَيَ؞ Faic an caibideil |
كُواْ ذَاعَ ثٜىٰ، تَوُرِنْ يِنْ وَنَّنْ مَغَنَ حَكَ إِنَ ڧُواْڧَرِ إِنْسَا مُتَنٜىٰ سُيَرْدَ دَ نِنٜىٰ؟ أَعَ؞ أَبِنْدَ نَكٜىٰسُواْ شِينٜىٰ، اللَّهْ يَيَرْدَ دَ أَبِنْدَ نَكٜىٰيِ؞ كُنَ ڟَمَّنِ إِنَ ڧُواْڧَرِ إِنْڢَرَنْتَ وَمُتَنٜىٰ رَيْ نٜىٰ؟ أَعَ؞ دَا مُتَنٜىٰ نٜىٰ نَكٜىٰ ڢَرَنْتَاوَا رَيْ دَ بَنْ ذَمَ بَاوَنْ أَلْمَسِيحُ بَ؞
سَبُواْدَ حَكَ، يَا كُو وَطَنْدَ نَكٜىٰ ڧَوْنَ، إِنَ ضُواْڧُوانْكُ، كَمَرْ يَدَّ كُلُّمْ كُكٜىٰيِ مِنِ بِيَيَّ سَعَدَّ إِنَ تَرٜىٰدَكُو، يَنْذُ مَا دَ بَانَ نَنْ تَرٜىٰدَكُو، كُڧَارَ يِنْ بِيَيَّ؞ كُيِ عَيْكِ دَ ڨُوذُواْ يَدَّ سَكَمَكُوانْ ثٜىٰتُوانْكُ ذَيْڢِتَ أَ ڢِيلِ، كُيِشِ ثِكِنْ ڟُواْرُوانْ اللَّهْ دَ كُمَ ضَوَرْ جِكِے؞