أَڢِسَاوَا 4:6 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا6 اللَّهْ طَيَ، وَنْدَ شِے عُبَنْ دُكَنْ مُتَنٜىٰ، وَنْدَ يَكٜىٰ عَبِسَ دُكَ، تَوُرِنْ دُكَ، عَثِكِنْ دُكَ كُمَ؞ Faic an caibideil |
دُكْدَهَكَ، مُو دَيْ أَغَرٜىٰمُ كَمْ، اللَّهْ طَيَ نٜىٰ؞ وَتُواْ، اللَّهْ عُبَا وَنْدَ دُكَنْ أَبُبُوَ سُكٜىٰ دَغَ غَرٜىٰشِ، وَنْدَ كُمَ مُكٜىٰ رَايُوَا دُواْمِنْسَ، عُبَنْغِجِ كُمَ طَيَ نٜىٰ، عِيسَىٰ أَلْمَسِيحُ، وَنْدَ تَوُرِنْسَ نٜىٰ دُكَنْ أَبُبُوَ سُكَ ڢِتُواْ، مُكُمَ تَوُرِنْسَ نٜىٰ مُكَ كَسَنْثٜىٰ؞