أَڢِسَاوَا 4:2 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا2 كُلُّمْ كُكَسَنْثٜىٰ دَ تَوَلِعُ دَ سَوْڧِنْ كَيْ دَ حَڧُرِ، كُكُمَ يَرْدَ دَ جُونَ ثِكِنْ ڧَوْنَ؞ Faic an caibideil |
إِنْجِ شِے وَنْدَ يَكٜىٰ ظَوْنٜىٰ عَثَنْ سَمَ، مَطَوْكَكِ مَرَرْ ڢَرْكُواْ مَرَرْ ڧَرْشٜىٰ، شِے وَنْدَ سُونَنْسَ مَيْ ڟَرْكِے نٜىٰ، «إِنَ ظَوْنٜىٰ عَثَنْ سَمَ أَوُرِے مَيْ ڟَرْكِے، عَمَّا إِنَ كُمَ ظَوْنٜىٰ دَ مَيْ ذُوثِيَارْ تُوبَ دَ مَيْ سَوْڧِنْ كَيْ، دُواْمِنْ إِنْ سَابُنْتَا رُوحُ نَمَيْ سَوْڧِنْ كَيْ، إِنْكُمَ سَابُنْتَا ذُوثِيَارْ مَيْ ذُوثِيَارْ تُوبَ؞