أَڢِسَاوَا 1:7 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا7 ثِكِنْ أَلْمَسِيحُ نٜىٰ مُكَ سَامِ ڢَنْسَ تَوُرِنْ جِنِنْسَ، وَتُواْ يَاڢٜىٰوَرْ ذُنُبَنْمُ، بِسَغَ أَلْحٜىٰرِنْسَ عَيَلْوَثٜىٰ، Faic an caibideil |
مَيْ كِيَايٜىٰ ڧَوْنَ مَرَرْ ثَنْجَاوَا غَ یَیَ حَرْ ذُوَا ڟَارَا تَدُبُو، مَيْغَاڢَرْتَا لَيْڢِے دَ ذُنُوبِنْ غَنْغَنْثِ، دَ كُواْوَنٜىٰ إِرِنْ ذُنُوبِ؞ دُكْدَهَكَ بَمَيْ كَاسَ حُكُنْتَ مَيْ لَيْڢِے بَنٜىٰ، مَيْ حُكُنْتَ یَیَ سَبُواْدَ ذُنُبَنْ إِيَايٜىٰنْسُ حَرْ ذُوَا ڟَارَا تَ عُكُ دَ تَهُطُ؞»
سَيْ يَيِ أَدُّعَ غَ يَهْوٜىٰهْ يَثٜىٰ «يَا يَهْوٜىٰهْ، أَشٜىٰ، بَا أَبِنْدَ نَڢَطَا تُنْ إِنَ ڧَسَاتَبَ كٜىٰنَنْ؟ شِيَسَا نَغُدُ ذَنْ تَڢِے سِڢٜىٰنْ! غَمَا نَا سَنِ كَيْ اللَّهْ مَيْ أَلْحٜىٰرِنٜىٰ مَيْ جِنْڧَيْ كُمَ، مَرَرْ سَوْرِنْ ڢُشِے، ثِكٜىٰ دَ يَوَنْ ڧَوْنَ مَرَرْ ثَنْجَاوَا، كُلُّمْ كَنَ أَشِرْيٜىٰ كَثَنْجَ نِيَّ كَكُمَ جَنْيٜىٰ حُكُنْثِنْكَ؞
مُنْيِ ذُنُوبِ، عَمَّا شِ يَا طَوْكِ ذُنُبَنْمُ أَجِكِنْسَ سَعَدَّ عَكَ غِثِّيٜىٰشِ عَكَنْ غُنْغُمٜىٰنْ إِتَاثٜىٰ؞ يَا يِهَكَ دُواْمِنْ تَوُرِنْ مُتُوَرْسَ مُو مَا مُمُتُ غَ ذُنُوبِ، مُرَايُ غَ يِنْ أَدَلْثِے؞ كَمَرْ يَدَّ عَكَ رُبُوتَ «تَوُرِنْ رَوْنِنْ دَ عَكَيِ مَسَ نٜىٰ كُنْ سَامِ وَرْكٜىٰوَ؞»
وَطَنَّنْ مُتَنٜىٰنٜىٰ وَطَنْدَ بَسُ تَٻَ ڧَظَنْتَرْدَ كَنْسُ تَوُرِنْ ݣُونَ دَ مَاتَا بَ، دُواْمِنْ سُنْيِ ذَمَنْ ڟَبْتَ؞ سُونٜىٰ سُكٜىٰبِنْ طَنْ ضَغُوانْ دُكْ عِنْدَ يَتَڢِے؞ وَطَنَّنْ نٜىٰ أَنْڢَنْشٜىٰسُ دَغَ ثِكِنْ سَوْرَنْ مُتَنٜىٰ، سُونٜىٰ كُمَ كَمَرْ نُونً ڢَارِ نَأَمْڢَانِنْ غُواْنَرْ دَ ذَاعَ مِيڧَ غَ اللَّهْ دَ كُمَ طَنْ ضَغُوانْ؞