مَيْ وَعَظِ 6:2 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا2 اللَّهْ يَكَنْ بَا وَنِ مُتُمْ دُوكِيَ دَ أَبِنْ مَلَّكَ دَ غِرْمَ، عِ، حَرْ دَ كُواْوَنٜىٰ أَبِنْدَ يَكٜىٰسُواْ أَ رَايُوَا؞ دُكْدَهَكَ اللَّهْ بَيْ يَرْدَ يَجِ دَاطِنْ وَطَنَّنْ أَبُبُوَبَ؞ أَ مَيْمَكُوانْ حَكَ وَنِ بَڧُواْ نٜىٰ ذَيْجِے دَاطِنْسُ؞ وَنَّنْ مَا بَنْظَنٜىٰ، مُوغُنْ أَبُ نٜىٰ؞ Faic an caibideil |
اللَّهْ يَأَمْسَ وَ سُلَيْمَٰنُ يَثٜىٰ «دَيَكٜىٰ وَنَّنْ نٜىٰ كَكٜىٰسُواْ أَ ذُوثِيَارْكَ، ذَنْبَاكَ؞ بَكَ كُوَ ضُواْڧِ دُوكِيَ، كُواْ أَرْزِڧِ، كُواْ غِرْمَ، كُواْ رَنْ أَبُواْكَنْ غَابَنْكَ بَ، بَكَكُمَ ضُواْڧِ ڟَوُانْ رَيْبَ، أَمَيْمَكُوانْ حَكَ كَضُواْڧَ وَكَنْكَ حِكِمَ دَ سَنِ دُواْمِنْ كَيِ مُلْكٍ مُتَنٜىٰنَ دَ نَنَطَكَ كَذَمَ سَرْكِے عَكَنْسُ،