مَيْ وَعَظِ 3:7 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا7 أَݣَويْ لُواْكَثِنْ يَاغٜىٰوَا دَ لُواْكَثِنْ طِنْكَاوَا، أَݣَويْ لُواْكَثِنْ يِنْ شِضُ دَ لُواْكَثِنْ يِنْ مَغَنَ، Faic an caibideil |
سَعَدَّ سَرْكِنْ إِسْرَٰٓءِيلَ يَكَرَنْتَ وَسِيڧَرْ، سَيْ يَيَيَّاغٜىٰ رِيغُنَنْسَ دُوانْ بَڧِنْ ثِكِ يَثٜىٰ «نِے اللَّهْ نٜىٰ، مَيْ عِيَ كَشٜىٰ كُواْ مَيْ عِيَ بَادَ رَيْ؟ دُوانْمٜىٰ سَرْكِنْ سُورِيَ ذَيْ عَيْكُواْ دَ سَڧُواْ ثٜىٰوَ إِنْ وَرْكَرْدَ مُتُمْ دَغَ ثُوتَرْ ڢَتَرْ جِكِنْسَ؟ دُوبِے يَدَّ مُتُمِنَّنْ يَكٜىٰ نٜىٰمَنَ دَ ڢَطَ!»