مَيْ وَعَظِ 2:6 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا6 نَيِ وَكَيْنَ تَڢْكُنَ دُواْمِنْ عَيِ وَ عِتَتُوَنْ دَ سُكَ ڟِيرَا بَنْ ضُوَ؞ Faic an caibideil |
كَكُمَ بَانِ وَسِيڧَ ذُوَاغَ أَسَڢْ، مَيْغَادِنْ كُرْمِنْ سَرْكِے، دُواْمِنْ يَبَانِ كَتَكَنْ بِمْ دُواْمِنْ إِنْغِنَ یَنْ طَكُنَنْ ڧُواْڢُواْڢِنْ كَتَنْغَرْ غِدَنْ يَهْوٜىٰهْ دَ نَكَتَنْغَرْ بِرْنِ دَ كُمَ نَغِدَنْ دَ ذَنْ ذَوْنَ؞» سَيْ سَرْكِے يَبَانِ دُكَنْ أَبِنْدَ نَتَمْبَيٜىٰشِ، غَمَا حَنُّنْ اللَّهْ نَمَيْ أَلْحٜىٰرِ يَنَ تَرٜىٰدَنِ؞
شَلُّمْ طَنْ كُوالْهُواْظٜىٰ، شُوغَبَنْ عُنْغُوَرْ مِظْڢَ، يَڠَرَ ڧُواْڢَرْ عِدُوانْ ضُوَ؞ يَسَاكٜىٰ غِنَتَ، يَرُڢٜىٰتَ؞ يَكُمَسَا ڧُواْڢُواْڢِنْتَ دَ سَكَتَ دَ سَنْدُنَنْ ڧَرْڢٜىٰ نَڟَرٜىٰ ڧُواْڢُواْڢِنْتَ؞ يَكُمَ غِنَا كَتَنْغَرْ تَڢْكِنْ شٜىٰلَ، وَتُواْ سِلُوَمْ، نَغُواْنَرْ سَرْكِے، حَرْ ذُوَا مَتَاكَلَنْ غَنْغَرَ دَغَ بِرْنِنْ دَاوُدَ؞