4 دُكْ وَنْدَ يَكٜىٰ جِضَانْ إِسْكَ، بَذَيْ يِشُوكَبَ، دُكْ وَنْدَ يَكُلَ دَ غِذَغِظَيْ، بَذَيْ يِغِرْبِبَ؞
مَيْ ڧِوِيَ بَايَ تَاشِ يَيِ نُواْمَ أَدَيْدَيْ لُواْكَثِ، إِنْ لُواْكَثِنْ غِرْبِے يَيِ، بَايَ سَامُنْ كُواْمٜىٰ؞
مَيْ ڧِوِيَ يَكَنْثٜىٰ، «أَݣَويْ ذَاكِ أَوَجٜىٰ! إِنْ نَڢِتَ عَيْكِ، ذَاعَ كَشٜىٰنِ أَ حَنْيَ!»
كَدَ كَجَنْيٜىٰ أَلْحٜىٰرِ دَغَ وَطَنْدَ سُنْ ثَنْثَنْتَ عَيِ مُسُ، سَعَدَّ إِيكُوانْ يِنْ حَكَ يَنَ حَنُّنْكَ؞
سَعَدَّ غِذَغِظَيْ سُكَ ثِكَ دَ ضُوَ، سُكَنْ ظُبَرْدَ ضُوَ عَڧَسَا، غٜىٰڢٜىٰنْ دَ إِتَاثٜىٰ يَڢَاطِ، كُواْ كُدُ كُواْ أَرٜىٰوَ، وُرِنْدَ يَڢَاطِ، نَنْ ذَيْ ݣُونْتَ؞
كَمَرْ يَدَّ بَكَ سَنْ حَنْيَرْ إِسْكَبَ، كُواْ يَدَّ رَيْ يَكَنْ شِغَ ثِكِنْ جَرِرِ عَثِكِنْ ثِكِنْ مَامَرْسَبَ، حَكَمَا بَكَ سَنْ عَيْكِنْ اللَّهْ بَ، شِے وَنْدَ يَيِ دُكَنْ كُواْمٜىٰ؞