دَانِيٜىٰلْ 7:2 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا2 «نِے دَانِيٜىٰلْ دَ دَرٜىٰ عَثِكِنْ رُعُيَ نَغَ إِسْكَ دَغَ ڢُسْكُواْكِ حُطُ نَسَمَ، وَتُواْ غَبَسْ دَ يَمَّ دَ كُدُ دَ أَرٜىٰوَ سُنَ تَمُواْڟَ بَبَّرْ تٜىٰكُنْ؞ Faic an caibideil |
عَمَّا سَعَدَّ يَكَڢُ ثِكِنْ إِيكُواْ، مُلْكِنْسَ ذَيْ رَبُ، ذَاعَ كُمَ رَرَّبَشِ كَشِ حُطُ، كُواْوَنٜىٰ كَشِ ذُوَا ڢُسْكَ طَيَ نَڢُسْكُواْكِ حُطُ نَسَمَ؞ بَذَاعَ رَرَّبَ مُلْكِنْسَ غَ ذُرِيَرْسَبَ، بَ كُوَ ذَاسُيِ مُلْكِ دَ إِيكُواْ كَمَرْ يَدَّ يَيِبَ، غَمَا ذَاعَ تُمْٻُكٜىٰ مُلْكِنْسَ عَبَا وَطَنْسُ؞
«بَايَنْ وَنَّنْ كُمَ عَثِكِنْ رُعُيَ تَدَرٜىٰ، إِنَ كَلُّواْ سَيْغَا وَتَ دَبَّ تَهُطُ مَيْ ڧَرْڢِے ڨُورَيْ، مَيْ بَنْ ڟُواْرُواْ دَ بَرَظَنَ؞ تَنَدَ مَنْيَنْ هَڧُواْرَنْ بَڧِنْ ڧَرْڢٜىٰ؞ تَا ثِنْيٜىٰ، تَڢَرْڢَشٜىٰ، سَعَنً أَبِنْدَ يَضَغٜىٰ تَتَتَّكَ دَ ڧَڢَاڢُنْتَ؞ دَبَمْ تَكٜىٰدَ سَوْرَنْ دَبُّواْبِنْ دَ سُكَ رِغَاتَ؞ تَنَ كُمَ دَ ڧَهُواْنِ غُواْمَ؞