سَعَنً رُوحٌ اللَّهْ يَيِ إِيكُواْ عَكَنْ أَمَسَيْ، شُوغَبَنْ «تَلَتِنَّنْ»، سَيْيَثٜىٰ، «يَا دَاوُدَ، مُو نَاكَ نٜىٰ، طَنْ يٜىٰسّٜىٰ مُنَ تَرٜىٰدَكَيْ! سَلَمَ دَ نَصَرَا سُنَ تَرٜىٰدَكَيْ سَلَمَ كُمَ غَ وَطَنْدَ سُكٜىٰ تَيْمَكُوانْكَ، غَمَا اللَّهْ نْكَ يَنَ تَيْمَكُوانْكَ؞» سَيْ دَاوُدَ يَكَرْٻٜىٰسُ يَسَا سُكَ ذَمَ شُوغَبَنِّنْ سُواْجُواْجِنْسَ؞