دَانِيٜىٰلْ 12:1 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا1 مَيْ كَمَنِّنْ طَنْ أَدَمْ يَثِيغَبَدَ مَغَنَ يَثٜىٰ «أَوَنَّنْ لُواْكَثِ مِيكَآءِيلُ، مَلاَىِٕكَ شُوغَبَنْ جَمَعَرْكَ ذَيْ تَاشِ يَطَوْكِ مَتَاكِ؞ ذَاعَيِ ݣُونَكِنْ عَذَابَ إِرِ وَدَّ بَعَتَٻَيِبَ تُنْدَ عَكَيِ دُونِيَا؞ عَمَّا أَ لُواْكَثِنْ، ذَاعَ كُٻُتَرْ دَ جَمَعَرْكَ، دُكْ وَنْدَ عَكَ رُبُوتَ سُونَنْسَ عَثِكِنْ لِتَّڢِنْ؞ Faic an caibideil |
يَنْذُ ڢَا، يَا ذُرِيَرْ بَاوَنَ يَعْڧُوبَ، كَدَ كُجِڟُواْرُواْ، يَا إِسْرَٰٓءِيلَ، كَدَ كُڢِرْغِتَ! غَمَا غَاشِ، ذَنْثٜىٰثٜىٰكُ دَغَ ڧَسَا مَيْ نِيسَ، ذَنْثٜىٰثِ یَیَنْكُ دَغَ ڧَسَرْ بَوْتَا؞ ذُرِيَرْ يَعْڧُوبَ ذَاسُ دَاوُاْ، ذَاسُ كَسَنْثٜىٰ دَ لَاڢِيَ دَ رَيْ عَݣُونْثٜىٰ، بَابُوَنْدَ ذَيْسَاكٜىٰ ڟُواْرَتَرْ دَسُو؞ نِے يَهْوٜىٰهْ نَا ڢَطَا؞
هَنُّونَ ذَيْ يِغَابَادَ أَنَّبَاوَنْ دَسُكٜىٰ غَنِنْ رُعُيَرْ ڧَضْيَا، سُكٜىٰيِنْ دُوبَانْ ڧَضْيَا؞ بَذَاسُ كَسَنْثٜىٰ ثِكِنْ تَارُوانْ جَمَعَتَبَ، بَكُوَ ذَاعَ رُبُوتَ سُونَيٜىٰنْسُ عَثِكِنْ لِتَّڢِنْ لِسَّڢِنْ غِدَنْ إِسْرَٰٓءِيلَ بَ، بَذَاسُ شِغَ ڧَسَرْ إِسْرَٰٓءِيلَ بَ؞ تَهَكَ ذَاكُ سَنِ ثٜىٰوَ نِنٜىٰ عُبَنْغِجِ يَهْوٜىٰهْ؞
كَيْ كُمَ أَبُواْكِنْ عَيْكِنَ مَيْ أَمِنْثِ، إِنَ ضُواْڧُوانْكَ كَتَيْمَكِ وَطَنَّنْ مَاتَا، سَبُواْدَ سُنْ شَا ڢَامَ تَرٜىٰدَنِ عَثِكِنْ عَيْكِنْ شٜىٰلَرْ لَابَرِ مَيْ دَاطِے؞ حَكَ مَا كِلٜىٰمٜىٰنْ دَ سَوْرَنْ أَبُواْكَنْ عَيْكِنَ، وَطَنْدَ سُونَيٜىٰنْسُ سُكٜىٰ أَرُبُوثٜىٰ أَ لِتَّڢِنْ رَيْ؞