دَانِيٜىٰلْ 11:2 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا2 يَنْذُنَّنْ، ذَنْ سَنَرْ مَكَ دَ أَبِنْدَ لَلَّيْ ذَيْ ڢَرُ؞» سَيْ يَثِيغَبَدَ مَغَنَ ثٜىٰوَ «ذَاعَڧَارَ سَامُنْ سَرَاكُنَ عُكُ وَطَنْدَ ذَاسُ ٻُلُّواْ أَ ڢَٰشِيَ؞ عَمَّا نَهُطُنْ ذَيْڢِ دُكَنْسُ دُوكِيَ؞ سَعَدَّ يَكَڢُ ثِكِنْ إِيكُواْ سَبُواْدَ دُوكِيَرْسَ، ذَيْسَا كُواْوَ يَيِ غَابَادَ مُلْكٍ هٜىٰلَّسْ؞ Faic an caibideil |
بَايَنْ وَنَّنْ كُمَ عَثِكِنْ ݣُونَكِنْ مُلْكٍ سَرْكِے أَرْتَظٜىٰكْظٜىٰسْ نَ ڢَٰشِيَ، بِشْلَمْ دَ مِتِرٜىٰدَتْ دَ تَبٜىٰيٜىٰلْ دَ سَوْرَنْ أَبُواْكَنْسُ سُكَ رُبُوتَ وَ سَرْكِے أَرْتَظٜىٰكْظٜىٰسْ وَسِيڧَ؞ عَكَ رُبُوتَ وَسِيڧَرْ أَ حَنْيَرْ رُبُوتُنْ يَرٜىٰنْ أَرَمَيَ، عَكَ كُمَ جُويٜىٰتَ دُواْمِنْ سَرْكِے؞
«سَرْكِنْ أَرٜىٰوَ ذَيْ يِڧَرْڢِنْ ذُوثِيَا يَتَتَّارَ بَبَّرْ ڧُنْغِيَرْ سُواْجُواْجِ دُواْمِنْ يَكَيْ وَ سَرْكِنْ كُدُ يَاڧِ؞ سَرْكِنْ كُدُ شِے مَا ذَيْ تَتَّارَ بَبَّرْ ڧُنْغِيَرْ سُواْجُواْجِ مَيْ ڧَرْڢِے سُواْسَيْ دُواْمِنْ يَاڧِ؞ عَمَّا سَرْكِنْ كُدُ بَذَيْ عِيَ ڟَيَاوَا بَ، غَمَا ذَاعَيِ مَسَ ڧُلّٜىٰ ڧُلّٜىٰ؞