دَانِيٜىٰلْ 10:5 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا5 سَيْ نَطَغَ عِدُواْ، نَغَ وَنِ مُتُمْ سَنْيٜىٰ دَ رِغَرْ لِيلِنْ، أَبِنْ طَمَرَرْسَ كُمَ نَظَلَّرْ ظِينَارِيَ نٜىٰ؞ Faic an caibideil |
غَا مُتُمْ شِدَ سُكَ ڢِتُواْ دَغَ وَجٜىٰنْ ڧُواْڢَرْ غِدَنْ اللَّهْ وَدَّ تَكٜىٰ أَوُرِے مَڢِے ڟَيِ تَنَ ڢُسْكَنْتَرْ أَرٜىٰوَ، كُواْوَنّٜىٰنْسُ دَ مَكَامِنْسَ نَهَلَّكَرْوَ أَ حَنُّ؞ عَڟَكِيَرْسُ أَݣَويْ وَنِ مُتُمْ سَنْيٜىٰ دَ رِغَرْ لِيلِنْ، يَنَ كُمَ رَاتَيٜىٰ دَ أَبِنْ رُبُوتُو أَغٜىٰڢٜىٰنْسَ؞ سَيْ سُكَ شِغَ، سُكَ ڟَيَ أَغٜىٰڢٜىٰنْ بَغَدٜىٰنْ تَغُلَّ؞
سَعَدَّ يُواْشُوَ يَكٜىٰ كُسَدَ يٜىٰرِكُواْ، سَيْ يَطَغَ عِدَنُونْسَ يَدُوبَ سَيْغَا وَنِ مُتُمْ ڟَيٜىٰ أَغَبَنْسَ رِڧٜىٰ دَ تَكُواْبِے أَ ذَارٜىٰ أَ حَنُّنْسَ؞ يُواْشُوَ كُوَ يَتَڢِے وُرِنْسَ يَتَمْبَيٜىٰشِ يَثٜىٰ «كَيْ طَيَ دَغَ ثِكِنْ سُواْجُواْجِنْمُ نٜىٰ، كُواْ كَيْ نَعَبُواْكَنْ غَابَنْمُنٜىٰ؟»