4 أَ رَانَ تَعَشِرِنْ دَ حُطُ غَ وَتَ نَڢَارِ، إِنَ ڟَيٜىٰ عَبَاكِنْ بَبَّنْ كُواْغِنْ تَيْغِرِسْ،
سُونَنْ كُواْغِ نَعُكُ شِينٜىٰ تَيْغِرِسْ، وَنْدَ يَبِے تَغَبَشِنْ أَشُّرْ؞ سُونَنْ كُواْغِ نَهُطُ كُمَ، شِينٜىٰ يُڢِرٜىٰتِسْ؞
سَيْ يَهْوٜىٰهْ يَيِ مَغَنَ دَ هِظْڧِيَالْ ڢِرِسْتِ، طَنْ بُظِ، عَثِكِنْ ڧَسَرْ بَابِيلَ، كُسَدَ كُواْغِنْ كٜىٰبَرْ؞ إِيكُوانْ حَنُّنْ يَهْوٜىٰهْ يأَنَانً عَكَنْسَ؞
سَعَنً نِے دَانِيٜىٰلْ إِنَ ثِكِنْ كَلُّواْ، سَيْغَا وَطَنْسُ بِيُ أَڟَيٜىٰ، طَيَ أَوَنَّنْ غٜىٰڢٜىٰنْ كُواْغِنْ، طَيَ كُمَ أَوَنْثَنْ غٜىٰڢٜىٰ؞
عَثِكِنْ رُعُيَرْ، سَيْ نَغَ كَيْنَ عَبَاكِنْ رَاڢِنْ عُلَيْ وَنْدَ عَكَ حَڧَ أَ شُوشَنْ، بَبَّنْ بِرْنِنْ مُلْكٍ بَابِيلَ عَيَنْكِنْ عٜىٰلَمْ؞