دَانِيٜىٰلْ 1:15 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا15 عَڧَرْشٜىٰنْ ݣُونَ غُواْمَ طِنْ، سَيْ عَكَ غَ ڢُسْكُواْكِنْسُ سُنْڢِے حَصْكٜىٰ، كُمَ سُنْيِ ڧِبَ ڢِيٜىٰدَ سَوْرَنْ سَمَارِنْ دَسُكٜىٰ ثِنْ عَبِنْثِ نَسَرْكِے؞ Faic an caibideil |
« ‹غَاشِ، كُكَنْ سَا رَيْ ذَاكُ سَامِ دَيَوَ، عَمَّا سَيْ كُغَ كُنْ سَامِ كَطَنْ؞ طَنْ كَطَنْ طِنْ مَا دَ كُكَنْ كَٰوُاْ غِدَا، نَكَنْ هُورَ شِ يَتَڢِے؞ مٜىٰيَسَا يَكٜىٰ ڢَرُوَ حَكَ؟ سَبُواْدَ غِدَانَ دَ عَكَبَرِ كُڢَيْ نٜىٰ! عَمَّا كُواْوَنّٜىٰنْكُ يَنَ ڢَامَ دَ غِنِنْ غِدَنْسَ،› إِنْجِ يَهْوٜىٰهْ مَيْ ضُنْدُنَا؞