أَيُّكَنْ مَنْذَنِّے 4:12 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا12 «بَا كُمَ سَامُنْ ثٜىٰتُواْ غَ وَنِ، غَمَا ثِكِنْ دُكَنْ سُونَيٜىٰنْ دَ عَكَبَا مُتَنٜىٰ عَڧَرْڧَشِنْ سَمَ، بَا وَنِ سُونَ دَبَمْ دَ عَكَ بَايَرْ وَنْدَ لَلَّيْ تَوُرِنْسَ نٜىٰ ذَامُ سَامِ ثٜىٰتُواْ؞» Faic an caibideil |
سَيْ دَيْ كُثِيغَبَ ثِكِنْ بَنْغَسْكِيَرْكُ، كُنَ ڟَيَاوَا دَرَمْ عَكَنْ تُوشٜىٰنَّنْ؞ كَدَ كُمَ أَجِجِّغَكُ كُبَرْ سَا ذُوثِيَارْ نَنْ دَ كُكَ سَامُ أَ لُواْكَثِنْ دَ كُكَجِ لَابَرِنَّنْ مَيْ دَاطِے؞ وَنَّنْ لَابَرِنْ دَ عَكَيِ شٜىٰلَرْسَ غَ كُواْوَثٜىٰ حَلِتَّ عَڧَرْڧَشِنْ سَمَ نٜىٰ، نِے بُلُسْ، نَذَمَ مَيْ حِدِمَرْسَ؞