4 «دُكَنْ يَهُودَاوَا سُنْ سَنْ إِرِنْ ذَمَنْدَ نَيِ تُنْ إِنَ سَوْرَيِ، وَتُواْ تُنْدَ ڢَرْكُواْ عَڧَسَاتَ دَ كُمَ أَ عُرُوشَلِيمَ حَرْ ذُوَا يَوْ؞
«نِے بَيَهُودٜىٰ نٜىٰ، أَنْحَيْڢٜىٰنِ أَ تَرْسُسْ، ڧَسَرْ كِلِكِيَ، عَمَّا أَنَنْ غَرِنْ نَيِ غِرْمَ؞ نَيِ مَكَرَنْتَ عَڧَرْڧَشِنْ غَمَلِيٜىٰلْ، وَنْدَ يَكُواْيَ مِنِ كُواْمٜىٰ غَمٜىٰدَ كُواْيَرْوَرْ كَاكَنِّنْمُ؞ إِنَدَ كِيشِنْ بَوْتَرْ اللَّهْ، كَمَرْ يَدَّ دُكَنْكُ كُكٜىٰيِ عَيَوْ،
أَبُ طَيَ نٜىٰ نَيَرْدَ دَشِ، شِينٜىٰ إِنَ بِنْ اللَّهْ نَكَاكَنِّنْمُ تَهَنْيَرْ نَنْ دَ وَطَنَّنْ سُكٜىٰثٜىٰدَ عِتَ ‹ڧُنْغِيَرْ ڧَضْيَا›، إِنَ كُمَ غَسْكَتَ دُكَنْ أَبِنْدَ يَكٜىٰ أَرُبُوثٜىٰ بِسَغَ كُواْيَرْوَرْ مُوسَٰى دَ كُمَ لِتَّتَّڢَنْ أَنَّبَاوَا؞
كُنْجِ إِرِنْ ذَمَنْ دَ دَا نَيِ عَثِكِنْ أَدِّينِنْ يَهُودَاوَا، يَدَّ نَڟَنَنْتَ وَجَمَعَرْ مَاسُبِنْ اللَّهْ ڨُورَيْ دَ غَسْكٜىٰ، حَرْ نَيِ تَڧُواْڧَرِ إِنْهَلَكَاتَ؞
غَاشِ، أَنْيِ مِنِ كَاثِيَ أَ رَانَ تَتَݣُوسْ، أَصَلِنَ، نِے طَنْ إِسْرَٰٓءِيلَ نٜىٰ، نَظُرِيَرْ بِلِيَامِنُ، ثِكَكّٜىٰنْ طَنْ إِبْرَانِيَاوَا كُوَ؞ غَمٜىٰ دَ بِنْ كُواْيَرْوَرْ مُوسَٰى كُوَ، نِے بَڢَرِسِيٜىٰ نٜىٰ؞
كَيْ كَمْ، كَارِغَا كَا كِيَايٜىٰ كُواْيَرْوَاتَادَ حَلِنَ دَ مَنُڢَاتَ تَرَايُوَ دَ بَنْغَسْكِيَتَ دَ حَڧُرِنَ دَ ڧَوْنَتَ دَ كُمَ جِمْرٜىٰوَتَ؞