أَيُّكَنْ مَنْذَنِّے 2:4 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا4 سَيْ دُكْ عَكَ ثِكَسُ دَ رُوحُ مَيْ ڟَرْكِے، سُكَ كُمَ ڢَارَ مَغَنَ دَ وَطَنْسُ يَرٜىٰ دَبَمْ دَبَمْ، يَدَّ رُوحٌ يَيِ مُسُ بَيْوَرْ يِنْ مَغَنَ؞ Faic an caibideil |
جَمَعَ دُكَ كُوَ سُكَجِ دَاطِنْ أَبِنْدَ سُكَ ڢَطَا؞ سَيْ سُكَ ذَاٻِ إِسْتِڢَنُسْ، وَنِ مُتُمِنْ دَيَكٜىٰ ثِكٜىٰ دَ بَنْغَسْكِيَ دَ رُوحُ مَيْ ڟَرْكِے دَ ڢِلِبُسْ دَ بُرُواْكُواْرَسْ دَ نِكَنُوارْ دَ تِمُوانْ دَ بَرْمِنَسْ دَ نِكُواْلَسْ مُتُمِنْ أَنْتَكِيَ، وَنْدَ بَ بَيَهُودٜىٰ بَنٜىٰ عَمَّا يَشِغَ أَدِّينِنْ يَهُودَاوَا؞
لُواْكَثِنْ دَسُكٜىٰ أَنَّبْثِ، اللَّهْ كُمَ يَبَيَّنَ مُسُ ثٜىٰوَ بَسَبُواْدَ كَنْسُ نٜىٰ يَكٜىٰ بَاسُ مَغَنَرْبَ، عَمَّا سَبُواْدَكُو نٜىٰ؞ يَنْذُ كُوَ رُوحُ مَيْ ڟَرْكِے وَنْدَ اللَّهْ يَعَيْكُواْ دَغَ سَمَ، يَا سَا أَنْبَيَّنَا مُكُ دُكَنْ وَطَنَّنْ أَبُبُوَ عَثِكِنْ لَابَرِ مَيْ دَاطِے نَ أَلْمَسِيحُ وَنْدَ عَكَيِ شٜىٰلَرْسَ أَوُرِنْكُ؞ أَيْ، وَطَنَّنْ أَبُبُوَ، حَرْ مَلاَىِٕكُ مَا سُنَ مَرْمَرِ سُغَانٜىٰ؞