2 تِمُواْتِ 2:2 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا2 دُكْ كُواْيَرْوَرْدَ كَجِ دَغَ غَرٜىٰنِ أَغَبَنْ شَيْدُ مَاسُيَوَ، سَيْ كَدَنْڧَ وَمُتَنٜىٰ مَاسُ أَمِنْثِ، وَطَنْدَ سُو مَا ذَاسُ عِيَ كُواْيَوَ وَطَنْسُ؞ Faic an caibideil |
«كَيْ كُمَ عُزَيْرُ، بِسَغَ حِكِمَرْ دَ اللَّهْ يَبَاكَ، كَنَطَ مَاسُ شَرِيعَ عَكُواْتُ دَ أَلْڧَلَيْ دُواْمِنْ سُبِيدَ دُكَنْ مُتَنٜىٰنْ دَسُكٜىٰ ڧٜىٰتَرٜىٰنْ كُواْغِنْ يُڢِرٜىٰتِسْ، وَتُواْ دُكَنْ وَطَنْدَ سُكَ سَنْ دُواْكُواْكِنْ اللَّهْ نْكَ؞ كَكُمَ كُواْيَرْ دَ وَطَنْدَ بَسُ سَنْ دُواْكُواْكِنْبَ؞