2 تِمُواْتِ 1:4 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا4 سَعَدَّ نَتُنَ دَ هَوَيٜىٰنْكَ، سَيْ إِنْجِ مَرْمَرِنْ غَنِنْكَ، دُواْمِنْ إِنْثِكَ دَ ڢَضٍ ثِكِ؞ Faic an caibideil |
إِنْ تَعَظَنْتَرْدَ مَاسُ بَڧِنْ ثِكِ أَ سِهِيُواْنَ، إِنْبَاسُ هُولَرْ ڢَضٍ ثِكِ مَيْ أَدُواْ مَيْمَكُوانْ ظُبَ تُواْكَ عَكَيْ، مَنْ نُونَ مُرْنَ مَيْمَكُوانْ بَڧِنْ ثِكِ، رِغَرْ وَاڧَرْ يَبُواْ مَيْمَكُوانْ ڢِدَّ ذُوثِيَا؞ ذَاسُ كَڢُ ثِكِنْ أَدَلْثِے كَمَرْ إِتَاثٜىٰ مَيْ ڧَرْڢِے، شُوكَرْ دَ يَهْوٜىٰهْ يَيِ دُواْمِنْ عَبَيَّنَ دَرَجَرْسَ؞