2 تَسَلُواْنِكَاوَا 2:3 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا3 كَدَ كُواْوَ يَرُوطٜىٰكُ كُواْ تَيَيَا، دُواْمِنْ وَنَّنْ رَانَ بَذَاتَ ذُواْ بَ، سَيْ أَنْيِ تَاوَيٜىٰنَّنْ، سَرْكِنْ تَاوَيٜىٰ كُمَ يَبَيَّنَ، وَتُواْ وَنْدَ عَكَ شِرْيَ غَ هَلَّكَ؞ Faic an caibideil |
وَنَّنْ دَبَّرْدَ كَغَنِ، تَا تَٻَ رَايُوَا أَدَا، عَمَّا يَنْذُ بَاتَ رَايٜىٰ، ذَاتَ كُوَ هَوْرَ دَغَ رَامِ مَيْ ظُرْڢِنَّنْ ذُوَا عِنْدَ ذَاعَ هَلَكَاتَ؞ مَذَوْنَنْ دُونِيَا، وَطَنْدَ تُنْ كَاڢِنْ حَلِتَّ بَعَرُبُوتَ سُونَيٜىٰنْسُ ثِكِنْ لِتَّڢِنْ رَيْ بَ، دُكَ ذَاسُيِ مَامَاكِنْ غَنِنْ دَبَّرْ، دُواْمِنْ دَا تَتَٻَ رَايُوَا، يَنْذُ كُمَ بَاتَ رَايٜىٰ، عَمَّا ذَاتَ سَاكٜىٰ دَاوُاْوَ؞