2 سَمَٰعِيلَ 9:2 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا2 تُواْ، أَݣَويْ وَنِ مَيْيِ وَغِدَنْ طَالُوتَ حِدِمَ مَيْ سُونَ ظِبَ؞ عَكَ كِرَا شِ، يَكُوَ ذُواْ وُرِنْ دَاوُدَ؞ سَيْ سَرْكِے دَاوُدَ يَتَمْبَيٜىٰشِ يَثٜىٰ «كَيْ نٜىٰ ظِبَ؟» ظِبَ يَأَمْسَ يَثٜىٰ «عِ، نِنٜىٰ، رَنْكَيَدَطٜىٰ؞» Faic an caibideil |