12 مٜىٰڢِبُواْشٜىٰتْ كُوَ يَنَدَ وَنِ ڧَرَمِنْ طَا مَيْ سُونَ مِيكَ؞ سَيْ كُواْوَ أَغِدَنْ ظِبَ يَذَمَ مَيْ حِدِمَرْ مٜىٰڢِبُواْشٜىٰتْ؞
ظِبَ يَأَمْسَ وَ سَرْكِے يَثٜىٰ «بَاوَنْكَ ذَيْ عَيْكَتَ دُكَنْ أَبِنْدَ مَيْغِرْمَ سَرْكِے يَعُمَرْثٜىٰشِ؞» سَيْ مٜىٰڢِبُواْشٜىٰتْ يَدِنْغَ ثِنْ عَبِنْثِ عَتٜىٰبُرِنْ سَرْكِے دَاوُدَ كَمَرْ سَوْرَنْ یَیَنْ سَرْكِے؞
مٜىٰڢِبُواْشٜىٰتْ يَذَوْنَ أَ عُرُوشَلِيمَ دُواْمِنْ يَنَ ثِنْ عَبِنْثِ كُلُّمْ عَتٜىٰبُرِنْ سَرْكِے؞ شِے كُوَ غُرْغُ نٜىٰ أَدُكَنْ ڧَڢَاڢُنْسَ؞
بَايَنْدَ شَهَرَيِمْ يَرَبَ عَوْرٜىٰ دَ مَاتَنْسَ هُشِمْ دَ بَعَرَ، سَيْ عَكَ حَيْڢَ مَسَ یَیَ مَظَا أَ مُواْوَبْ؞
مِيكَ دَ رٜىٰهُوابْ دَ هَشَبِيَ،
مَتَّنِيَ طَنْ مِيكَ جِيكَنْ ظَبْدِ دَغَ غِدَنْ أَسَڢْ، شِينٜىٰ مَيْ طَوْكَرْ وَاڧَرْ غُواْدِيَ أَ لُواْكَثِنْ أَدُّعَ أَ غِدَنْ اللَّهْ؞ بَكْبُكِيَ، طَيَ دَغَ ثِكِنْ یَنْعُوَنْسَ، شِينٜىٰ مَتَيْمَكِنْ مَتَّنِيَ؞ أَبْدَ طَنْ شَمُّوَ جِيكَنْ غَلَلْ دَغَ غِدَنْ يٜىٰدُتُنْ؞