2 سَمَٰعِيلَ 5:6 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا6 سَرْكِے دَاوُدَ دَ مُتَنٜىٰنْسَ سُكَ تَڢِے عُرُوشَلِيمَ دُواْمِنْ سُڢَاطَوَ يٜىٰبُسِيَاوَا مَذَوْنَنْ ڧَسَرْدَ يَاڧِ؞ سَيْ يٜىٰبُسِيَاوَنْ سُكَيِ وَ دَاوُدَ بَعَ سُكَثٜىٰ مَسَ «بَذَاكَ تَٻَ شِغَ نَنْبَ؞ كُواْ مَكَڢِ دَ غُرَغُ كَطَيْ مَا ذَاسُ كُواْرٜىٰكَ!» غَمَا سُنْيِ تُنَانِ ثٜىٰوَ دَاوُدَ بَذَيْ عِيَ شِغَ وُرِنْبَ؞ Faic an caibideil |