2 سَمَٰعِيلَ 5:1 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا1 سَيْ دُكَنْ ظُرِيُواْيِنْ إِسْرَٰٓءِيلَ سُكَذُواْ وُرِنْ دَاوُدَ أَ هٜىٰبْرُوانْ سُكَثٜىٰ مَسَ «مُو نَامَنْكَ دَ جِنِنْكَ نٜىٰ؞ Faic an caibideil |
مُتَنٜىٰنْ إِسْرَٰٓءِيلَ سُكَ أَمْسَوَ نَ يَهُودَ سُكَثٜىٰ «مُو ذُرِيَ غُواْمَ نٜىٰ أَمُلْكٍ؞ مُنَدَ إِيكُوانْ طَوْكَرْ دَاوُدَ يَذَمَ سَرْكِے ڢِيٜىٰ دَكُو! دُوانْمٜىٰ كُكَ رٜىٰنَمُ، كُواْدَيَكٜىٰ مُونٜىٰ مُكَ ڢَارَ ذَنْثٜىٰنْ دَاوُاْ دَ سَرْكِے؟» عَمَّا مَغَنَرْ دَ مُتَنٜىٰنْ يَهُودَ سُكَيِ تَاڢِے تَمُتَنٜىٰنْ إِسْرَٰٓءِيلَ ذَاڢِ؞