2 سَمَٰعِيلَ 4:8 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا8 دَ سُكَ إِسُواْ هٜىٰبْرُوانْ، سُكَ مِيڧَا وَ دَاوُدَ كَيْ طِنْ؞ سَعَنً سُكَثٜىٰ وَسَرْكِے «رَنْكَيَدَطٜىٰ! غَا كَنْ إِشْبُواْشٜىٰتْ طَنْ طَالُوتَ أَبُواْكِنْ غَابَنْكَ وَنْدَ يَيِ ڧُواْڧَرِ يَطَوْكِ رَنْكَ؞ غَاشِ يَوْ يَهْوٜىٰهْ يَارَامَ وَسَرْكِے عَكَنْ طَالُوتَ دَ ذُرِيَرْسَ!» Faic an caibideil |
مُتَنٜىٰنْ دَاوُدَ سُكَثٜىٰ مَسَ «يَوْ نٜىٰ رَانَرْ دَ يَهْوٜىٰهْ يَيِ ذَنْثٜىٰ عَكَيْ دَيَثٜىٰ مَكَ، ‹ذَنْ بَادَ أَبُواْكَنْ غَابَنْكَ أَ حَنُّنْكَ دُواْمِنْ كَيِ دَشِ يَدَّ كَاغَ دَامَ؞› » سَيْ دَاوُدَ يَيِ رَرَّڢٜىٰ يَجٜىٰ يَيَنْكُواْ بَاكِنْ رِغَرْ طَالُوتَ بَاتَرٜىٰدَ سَنِنْ طَالُوتَ بَ؞