2 سَمَٰعِيلَ 23:9 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا9 نَبِيٜىٰ دَشِ ثِكِنْ سُواْجُواْجِ عُكُنَّنْ شِينٜىٰ عٜىٰلٜىٰيَظَرْ طَنْ دُواْدَيْ نَدَنْغِنْ أَهُواْهِ؞ عٜىٰلٜىٰيَظَرْ يَنَ تَرٜىٰدَ دَاوُدَ لُواْكَثِنْ دَ سُكَ رٜىٰنَ ڢِلِسْتِيَاوَنْ دَ سُكَ تَارُ دُواْمِنْ يَاڧِ؞ أَسَعَدَّ إِسْرَٰٓءِيلَاوَا سُكَ غُدُ، Faic an caibideil |
دَاوُدَ يَتَمْبَيِ سُواْجُواْجِنْ دَسُكٜىٰ كُسَدَشِ يَثٜىٰ «مٜىٰنٜىٰنٜىٰ ذَاعَيِ وَوَنْدَ يَكَشٜىٰ وَنَّنْ مُتُمِنْ ڢِلِسْتِيَ دُواْمِنْ عَثٜىٰثِ إِسْرَٰٓءِيلَ دَغَ وَنَّنْ أَبِنْ كُنْيَا؟ شِنْ! وَنٜىٰنٜىٰ مُتُمِنْ ڢِلِسْتِيَ، ڧَظَامِنْ أَرْنٜىٰ مَرَرْ كَاثِيَ؟ أَيْ، بَذَاعَ بَرْشِ يَذَاغِ سُواْجُواْجِنْ اللَّهْ مَيْ رَيْ بَ!»