2 «رُوحٌ يَهْوٜىٰهْ يَيِ مَغَنَ تَوُرِينَ، مَغَنَرْسَ تَنَ أَ هَرْشٜىٰنَ؞
رَنْكَيَدَطٜىٰ، أَغَرٜىٰكَ دُكَنْ جَمَعَرْ إِسْرَٰٓءِيلَ سُكٜىٰ ظُبَ عِدُواْ سُنَ جِرَا دُواْمِنْ كَڢَطَا مُسُ وَنْدَ ذَيْ ذَوْنَ عَكُجٜىٰرَرْ مُلْكِنْكَ بَايَنْكَ؞
سَيْ عِيسَىٰ يَثٜىٰ مُسُ «تُواْ، يَيَ دَاوُدَ تَ إِيكُوانْ رُوحُ يَكٜىٰثٜىٰ دَشِ ‹عُبَنْغِجِ›؟ غَمَا دَاوُدَ يَثٜىٰ،
دَاوُدَ دَ كَنْسَ، تَوُرِنْ إِيكُوانْ رُوحُ مَيْ ڟَرْكِے يَثٜىٰ، « ‹عُبَنْغِجِ يَثٜىٰ وَ عُبَنْغِجِنَ، ذَوْنَ أَ حَنُّنْ دَامَنَ، سَيْنَا سَا أَبُواْكَنْ غَابَنْكَ عَڧَرْڧَشِنْ ڧَڢَاڢُنْكَ؞› »
غَمَا مَغَنَرْ أَنَّبْثِ بَتَتَٻَ ذُوَا تَوُرِنْ نُڢِنْ مُتُمْبَ؞ رُوحٌ اللَّهْ نٜىٰ يَشِغَ ظُكَاتَنْ مُتَنٜىٰ يَسَاسُ سُڢَطِ أَبِنْدَ سُكَ كَرْٻَ دَغَ وُرِنْ اللَّهْ؞